هیپنوتیزم ورزشی ،به شاخه ای از علم هیپنوتیزم اطلاق می‌شود که در آن، ورزشکاران حرفه‌ای، هدفِ کار قرار می‌گیرند. هیپنوتیزم ورزشی، روشی نوین اما فراگیر است که در صورت اجرای اصولی روی ورزشکارها و تیم‌های ورزشی، امکان موفقیت آن‌ها را قطعی می‌گرداند. بزرگ‌ترین و با تجربه‌ترین ورزشکاران هم در طول دورۀ ورزشی خود، ممکن است به دلایلی دچار افت روحی و جسمی شوند و نتایج منفی کسب نمایند. هیپنوتیزم، در این عرصه هم پا پیش گذاشته است. به وسیلۀ هیپنوتیزم ورزشی و با استفاده از تکنیک‌های خاصی که دارد، نیروهای بالقوۀ ورزشکاران را می‌توان به فعلیّت درآورد. این شیوۀ درمانی، به تقویت عملکرد و کسب موفقیت‌های بیشتر ورزشکار کمک می‌کند. هیپنوتیزم، راهی است برای دسترسی به نیمۀ پنهان ذهن، یعنی ناخودآگاه، و از این طریق ارسال دستورها و فرامینی به آن که باعث می‌شود، انرژی‌ها و نیروهای مثبت، فعال و متمرکز شوند. در عین حال ضعف‌ها و اختلالاتی که ریشه در ناخودآگاه دارند، مرتفع گردند.
در هیپنوتیزم ورزشی ما به دو صورت قادر به توانمندسازی ورزشکاران در سطح حرفه‌ای هستیم. نخست اینکه از طریق هیپنوتیزم ورزشکار، به او کمک می‌کنیم تا از ظرفیت بیشتر ذهن خود استفاده کند. هر فرد در حالت عادی تنها از 5 تا 10 درصد ظرفیت ذهنش استفاده می‌کند و حال اگر ما از طریق هیپنوتیزم، کاری کنیم که ورزشکار 2 درصد بیشتر از توان ذهنی خود استفاده کند، او را قادر کرده ایم که 40 درصد بر کارایی ذهنش بیفزاید و این خود به تنهایی عامل مهمی در موفقیت ورزشی فرد است. دومین روش هیپنوتیزم ورزشی در زمینۀ کارکرد روانی است. هیپنوتیزم ورزشی انگیزه، اعتماد به نفس و خود باوری، قدرت تمرکز بالا بر روی هدف و در کنار آن، کاهش اضطراب و تنش به همراه عملکرد بهتر عضلانی را به ورزشکار هدیه می‌دهد. مجموعۀ این عوامل، یعنی رسیدن به قلۀ موفقیت.
هیپنوتیزم ورزشی برای هر ورزشکار، بسته به نوع نیاز و تنش‌های او برنامه ریزی می‌کند. می توان گفت برای هر ورزشکار یک برنامه با تکنیک‌های خاص خود او طراحی می‌شود. فرض کنید یک ورزشکار در آستانۀ مسابقات حساس قرار دارد و تحت اضطراب شدید است. ورزشکاری دیگر در مسابقات خود ناکام مانده و حالا روحیۀ شکست خورده‌ای دارد. هر کدام از این دو، موقعیت‌های متفاوتی دارند که بالطبع، هیپنوتیزم ورزشی خاصی را می طلبند. فاکتورهایی که برای هیپنوتیزم یک ورزشکار باید مد نظر باشد، با توجه به عواملی چون، افزایش آگاهی حسی و کنترل ماهیچه‌ها؛ افزایش تمرکز، امکان کاهش هوشیاری ورزشکار از محرک‌های خارجی؛ کنترل مکالمات درونی وی و سوق دادن آن‌ها به سوی جملات انگیزشی و مثبت؛ توان مدیریت خشم، اضطراب، تنش و تحریک پذیری؛ تقویت اراده و جسارت؛ بالا بردن انگیزه، شور و شوق و پشتکار و جدیّت؛ افزایش انرژی و توان استقامتی؛ کمک به درک موقعیت‌های زمانی و مکانی برای انجام بهتر حرکات؛ کاربرد تکنیک های پیشروی سنی جهت برنامه ریزی ناخودآگاه؛ ایجاد روحیۀ همکاری تیمی؛ هماهنگی بین حرکات عضلانی به جهت بهبود عملکرد جسمی و پیش‌گیری از آسیب دیدن جسم؛ تدبیر برای تسریع بهبود ورزشکار مصدوم؛ تسریع در بازسازی روانی پس از شکست‌های احتمالی و مدیریت و کنترل بحران در شرایط حساس مسابقات.
در کنار نکاتی که گفته شد، و در هیپنوتیزم ورزشی باید مورد توجه قرار گیرد، از تکنیک‌های متنوعی استفاده می‌شود تا ورزشکاران بتوانند از طریق هیپنوتیزم ورزشی عملکرد بسیار بهتری در مسابقات خود داشته باشند. به عنوان نمونه می‌توان از تکنیک‌های پس‌روی یا پیشروی سنی؛ الگوسازی ذهنی؛ انجام دادن ذهنی حرکات ورزشی؛ استفاده از تصاویر هدایت شده؛ تلقین‌های مستقیم و غیر مستقیم؛ هیپنوتیزم اریکسونی؛ بازسازی شناختی و تغییر باورها؛ ایجاد فراموشی نسبی؛ هیپنوتیزم با چشم باز؛ هیپنوتیزم گروهی؛ ایجاد هاله یا حفاظ ایمنی، ترمیم بافت‌های آسیب دیده از طریق خون‌رسانی و تلقین‌های پسا هیپنوتیزمی.
در حال حاضر استفاده از هیپنوتیزم ورزشی توسط روانشناسان ورزشی بسیار شایع و پر طرفدار است. می توان ادعا کرد که امروزه هر ورزشکار یا تیم ورزشی که به طور حرفه‌ای کار می‌کند، از شیوۀ هیپنوتیزم ورزشی برای بهبود عملکرد روانی و جسمی خود بهره می‌برد. روشی که فرد را قادر می کند از توان ذهنی بیشتری استفاده کند، نیروهای خفته در درونش را به کار گیرد تا با قدرت و توانی مضاعف پا در عرصه‌های رقابتی بگذارد. همچنین بر قدرت انگیزه، هدف، پشتکار و خودباوری خویش بیفزاید و قدر مسلم، نتایج مثبت و بهتری هم کسب نماید.
ممنونم از شما که تا پایان این مطلب را خوانید. لطفا تجارب و سوالات خودتان را در پایان همین مطلب با ما به اشتراک بگذارید.
